Regulacje

NS2 objęty III Pakietem Energetycznym

Nieostateczna decyzja niemieckiego operatora rozstrzyga sprawę w sposób korzystny dla PGNiG, co będzie miało ogromne znaczenie dla Europy Środkowo-Wschodniej.

Niemiecki przesyłowej federalna Agencja Sieci, Bundesnetzagentur, odrzuciła wniosek spółki Nord Stream 2 AG, który dotyczył wyłączenia planowanego, niemieckiego odcinka gazociągu spod obowiązywania przepisów unijnych. Organ zastosował w tym celu literalną wykładnię przepisów (III pakiet Energetyczny UE), zgodnie z którymi, do wyłączenia instalacji konieczne byłoby jej ukończenie przed 23 maja 2019 r. Uznano w tym wypadku, że „ukończenie” rozumie się w sensie technicznym i realnym, a nie w względzie ekonomicznym, czy funkcjonalnym, jak podnosiła spółka Nord Stream 2 AG.

Zwolennicy inwestycji podnoszą, że przed wejściem w życie Pakietu, spółka zainwestowała w projekt w przybliżeniu 5,8 mld EUR, oraz że fragment połączenia został już ukończony na wodach objętych niemiecką jurysdykcją – natomiast żaden inny organ poza spółką Nord Stream 2 AG nie podziela takiego poglądu.

Decyzja Bundesnetzagentur nie jest ostateczna, odwołanie od niej można złożyć w ciągu miesiąca, a wydanie potencjalnego, ostatecznego rozstrzygnięcia w takim wypadku mogłoby trwać lata. Prawdopodobnie NS2 zostanie oddany już do eksploatacji, zanim spór prawny w kolejnej instancji zakończyłby się.

Przypominamy jednak, że w razie uprawomocnienia się obecnego rozstrzygnięcia Rosjanie napotkają ogromne przeszkody regulacyjne, które wymuszą serię zmian koniecznych do spełnienia unijnych standardów. Wydaje się również mało prawdopodobne, żeby sprawę zakończono pomyślnie dla realizatorów przedsięwzięcia. Część komentatorów twierdzi, że oznaczałoby to rażące naruszenie konkurencji na rynku i sprzyjanie monopolizacji. Dyrektywa unijna, znowelizowana w ubiegłym roku, zakłada, że operator gazociągu musi być niezależny od dostawcy gazu.

Ujednolicenie zasad funkcjonowania infrastruktury gazowej spoza UE

Pojawiają się istotne zmiany w regulacjach energetycznych w związku z transpozycja prawa unijnego.

W dniu 13 maja 2020 roku, weszła w życie nowelizacja Ustawy Prawo energetyczne oraz Ustawy o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji. Nowelizacja wprowadza do polskich przepisów postanowienia tzw. dyrektywy gazowej. Uchwalone zmiany mają na celu dostosowanie zasad prawa Unii Europejskiej do gazociągów przebiegających przez granicę państw trzecich, co ma zakończyć dalsze preferencyjne traktowanie gazociągów z państw trzecich. Najważniejsze zmiany wprowadzone w ustawie to:

– rozszerzenie definicji „gazociągu międzysystemowego”. Zgodnie z nowym brzmieniem, wszystkie gazociągi przesyłowe przebiegające przez granicę państwa członkowskiego UE, będą w pełni podlegały europejskim regulacjom;

– doprecyzowanie warunków udzielenia przedsiębiorstwu zwolnienia z obowiązków świadczenia usług, o których mowa w art. 4i  Prawie Energetycznym tj. w uzasadnionych przypadkach Prezes URE może zwolnić dany podmiot ze stosowania unijnych zasad, ale wyłącznie na określony czas i w przypadkach, które „nie będą wywierać szkodliwego wpływu na konkurencję na rynkach, na które inwestycja może mieć wpływ, na skuteczne funkcjonowanie rynku paliw gazowych w Unii Europejskiej lub odpowiednich systemów gazowych, ani nie wpłynie negatywnie na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej”,

– obowiązek notyfikacji Komisji Europejskiej przez Ministra właściwego do spraw energii o zamiarze prowadzenia negocjacji umowy międzynarodowej w sprawie eksploatacji gazociągów międzysystemowych z państwami trzecimi oraz przekazania Komisji Europejskiej ich wyników, w tym samej umowy jeszcze przed jej podpisaniem,

– rozszerzenie transgranicznych kompetencji Prezesa URE w zakresie współpracy z odpowiednimi organami państw członkowskich UE i państw trzecich w odniesieniu do gazociągów międzysystemowych z państwami trzecimi w tym m.in. uprawnia go do udziału w postępowaniach o wyłączenie infrastruktury spod reżimu dyrektywy gazowej.

Dodatkowo, wyeliminowano wątpliwości interpretacyjnych w Ustawie o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, które były związane z kwalifikacją podjęcia przez dany podmiot, decyzji inwestycyjnej w rozumienia ustawy.

Wprowadzone zmiany przewidują, że w przypadku jednostki kogeneracyjnej opalanej paliwem gazowym, wytwórca, o którym mowa w art. 4 ust. 1 Ustawy o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, występujący o ustawowe wsparcie, zobowiązany został do dołączenia do składanego wniosku o przyznanie wsparcia, dokumentów dot. wydania warunków przyłączenia – jeżeli zostały wydane albo dokumentów dot. zawarcia umowy o przyłączenie jednostki do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej – jeżeli umowa w tym zakresie została zawarta.

Mając na uwadze powyższe, wydanie warunków przyłączenia lub podpisanie umowy, o której mowa powyżej nie stanowi decyzji inwestycyjnej w rozumieniu ustawy o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, tym samym przyjęte rozwiązanie ma umożliwić wytwórcy pozytywne przejście weryfikacji w zakresie tzw. efektu zachęty, podczas ubiegania się o ustawowe wsparcie.

Nowa Strategię Bezpieczeństwa Narodowego

Prezydent RP podpisał Strategię Bezpieczeństwa Narodowego RP. Polska polityka energetyczna będzie stwarzać sektorowi dotychczas opieranemu na węglu alternatywne źródła produkcji.

W zakresie sektora gazowego strategia obejmuje zwiększenie poziomu dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego poprzez rozbudowę polskich zdolności importowych – chodzi m.in TLNG w Świnoujściu oraz budowę nowych punktów wejścia do polskiego systemu przesyłowego. W tym kontekście wskazuje się na gazociąg Baltic Pipe oraz nowy terminal LNG w Zatoce Gdańskiej. Za kolejne zadanie należy wskazać umożliwienie powstania w Polsce hubu gazowego, co miałoby nastąpić przez konkretne czynności: rozwój reeksportu surowca do państw Inicjatywy Trójmorza, poprzez rozbudowę krajowej sieci przesyłowej, zwłaszcza na linio północ-południe oraz rozbudowę zdolności magazynowych. W strategii podkreślono konieczność zwiększenia przepustowości, bezpieczeństwa pracy i zasięgu rurociągów naftowych i paliwowych, a także pojemności baz paliw i ropy.

Leave a Reply