Globalne dostawy LNG na globalnym rynku energii
Rosnące zapotrzebowanie na niskoemisyjne źródła energii oraz nieprzewidywalność pandemii są głównymi czynnikami wywołującymi niski popyt na LNG, a także stopniowe zmniejszanie jego globalnych dostaw.
Oczekuje się, że globalna podaż LNG będzie stopniowo zmniejszać się w ciągu najbliższych 5 lat z powodu opóźnienia ostatecznych decyzji inwestycyjnych w wielu projektach LNG, co ostatecznie doprowadzi do wzrostu cen – takim stanowiskiem podzielili się uczestnicy XIX Międzynarodowego Kongresu Handlu Ropą i Gazem, który miał miejsce Szanghaju. Eksperci szacują, że około 97 mln ton rocznej zdolności produkcyjnej zostało opóźnionych z powodu spadku cen LNG, co będzie w przyszłości skutkować ograniczoną podażą LNG na światowym rynku. Cena referencyjna dla spot-LNG w Azji Północno-Wschodniej, spadła poniżej 70 USD za 1 tys. m3 gazu w okresie od kwietnia do maja 2020 – rekordowo niskiego poziomu od czasu jego uruchomienia.
Eksperci zgodnie przyznali, że globalna podaż LNG będzie się zmieniać od wystarczającej do wąskiej w ciągu najbliższych 5 lat, przy czym różnica podaży i popytu spadnie z 200 mld m3 w 2020 r. do 50 mld m3 w 2025 r. Oczekuje się, że globalne ceny LNG wzrosną, a ceny spot-LNG w Azji Północno-Wschodniej osiągną poziom 28 USD za 1 tys. m3 w 2024 r. Uczestnicy rynku spodziewali się, że w 2020 r. będzie 60 mln ton rocznie LNG, ale wiele projektów zostało opóźnionych lub anulowanych z powodu COVID-19. W ciągu ostatnich 15 lat projekty LNG przeszły przez serię szczytów i spadków. Po stronie popytu firma Total spodziewała się, że wpływ COVID-19 na popyt na LNG będzie miał miejsce głównie w 2020 r., a globalne zapotrzebowanie na LNG spadnie o około 10–16 mln ton, czyli 4% rok do roku. Eksperci Total-u spodziewają się jednak, że globalny popyt na LNG wzrośnie średnio o około 5% do roku 2035. Będzie to spowodowane głównie rosnącym popytem z Chin, a także popytem z nowych rynków i nowych branż, takich jak pakistański transport morski. Przewidują również, że Chiny prześcigną Japonię i staną się największym rynkiem LNG w regionie na przestrzeni najbliższych 3-4 lat. Według wskaźników region Azji i Pacyfiku pozostaje głównym regionem globalnego wzrostu popytu na LNG i oczekuje się, że do 2025 r. będzie odpowiadał za ponad 50% globalnego wzrostu LNG. Części uczestników wskazuje jednak na pewne przeszkody na ścieżce wzrostu popytu na LNG – głównie postęp pandemii, która wydaje się być wysoce nieprzewidywalna, a także rozwój OZE, energii wodorowej i innej energii niskoemisyjnej.
Katar inwestuje długoterminowo
Quatar Petroleum (QP) nie próżnuje. W odpowiedzi na trudną sytuację branży węglowodorowej Katar umocnił pozycję w Europie dzięki nowopodpisanym kontraktom.
W 2019 r. QP zarezerwował moce regazyfikacyjne terminalu w Zeebrugge na lata 2019-2044, natomiast już 13 października br. postawiono kolejny krok; koncern poinformował o rezerwacji w brytyjskim terminalu Isle of Grain 7,2 mln ton LNG/rok przez następne 25 lat (jednostka może zaspokoić 25% rocznego zapotrzebowania UK na gaz – 20 mln ton). Umowa pozwoli kontrahentowi QP – National Grid Grain LNG na inwestycję w rozbudowanie zdolności importowej od 25 mld m3/rok. Katarczycy, podobnie jak wcześniej Gazprom, wydzielili 9 listopada br. podmiot do zawierania szczególnych transakcji – QP Trading. Pierwsza podpisana umowa za pośrednictwem QP Trading dotyczy 10-letnich dostaw 1,8 mln LNG/rok z singapurskim Pavilion Energy. W lutym br. firma wykupiła zdolność 3 mln ton/rocznie we francuskim terminalu w Montoir do 2035 r. Tylko na podstawie ww. informacji okazuje się, że najnowsze zdobycze QP to zabezpieczenie 12 mln ton LNG w długoterminowej perspektywie.
Firma zamierza również ograniczyć emisję 5 mln ton CO2 rocznie do 2025 w sektorze LNG. Wyraźnie świadczy to o nastawieniu na rynek europejski, ze względów politycznych oraz ryzyko śledzenia emisji. Ponieważ eksporter zamierza zwiększyć swoją produkcję do 126 mln ton rocznie (z obecnych 77 mln ton) do 2027 r., w tym do 110 mln ton do 2025 r., perspektywiczne zabezpieczenie jednego z kluczowych rynków było więc niezbędne. Przewiduje się, że w perspektywie następnych 6 lat QP będzie dysponować nierozdysponowanymi zdolnościami produkcji 55 mln ton LNG/rok.