Paliwa alternatywne w transporcie

Porozumienie paryskie z 2015 roku nie uwzględnia wykorzystania biopaliw w żegludze morskiej oraz lotnictwie. Forma wsparcia transportu nie drogowego pod znakiem zapytania.

Ponieważ postanowienia Porozumienie Paryskie z 2015 r. dot. wykorzystania biopaliw nie obejmują żeglugi morskiej ani powietrznej, powstaje pytanie o sposób osiągnięcia celów klimatycznych w tych sektorach. Skutki prawne takiego rozwiązania przekładają się na wyłączenie ich ze wsparcia publicznego. Międzynarodowej Organizacji Morskiej zamierza do 2030 r. obniżyć emisję w transporcie morskim o 40% względem 2008 r., a w perspektywie jeszcze kolejnych 20 lat – o 50%.

Specyfika transportu niedrogowego polega w tym wypadku m.in. na trudnościach technicznych w niektórych sposobach zmniejszania emisji – przebudowa jednostek, która wymaga zagospodarowania większej przestrzeni maszyny na potrzeby napędowe, napotyka oczywiste ograniczenia z uwagi na uwarunkowania lotu, czy żeglugi. 

Wobec otwartości tego zagadnienia oraz niestabilności związanej z pandemią, nie można precyzyjnie określić w jaki sposób sektor publiczny zajmie się celami środowiskowymi. Zaawansowanie polskich projektów wsparcia paliw alternatywnych dla transportu drogowego zostawia dużo do życzenia, natomiast poruszenie ww. zagadnienia z pewnością znajduje się niżej na liście priorytetów.