Wewnętrzne i zewnętrzne koszty transformacji

Czy Zielony Ład pociągnie za sobą koszty zewnętrzne? Krytyka PEP2040. Nowelizacje prawa unijnego na początku Q2 br.

W ostatnim raporcie, współtworzonym przez European Council on Foreign Relations poświęcono uwagę m.in. kwestii wpływu Zielonego Ładu na zagranicznych producentów węglowodorów. Szacunek potencjalnego spadku przychodów z tytułu sprzedaży paliw kopalnianych w UE może obejmować nawet 9 mld USD. 

Ocenia się, że UE podejmie negocjacje z głównymi dostawcami: m.in. Rosją, Algierią i Arabią Saudyjską. Nie ustalono jeszcze stanowiska względem tej kwestii na poziomie UE, jednak część polityków optuje za wsparciem państw trzecich w rozwoju odnawialnych źródeł energii np. przy perspektywicznym eksporcie wodoru do UE. Można na tym polu zauważyć np. samoistne zmiany polityki ekologicznej Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Powstaje w takim wypadku pytanie o ewentualne zewnętrzne koszty realizacji polityki Zielonego Ładu, w kontekście, w którym fundusze leżą wśród najbardziej kontrowersyjnych zagadnień całego projektu.

Równolegle, opozycja sejmowa krytykuje główne założenia PEP2040, która przedstawia polski plan sprostania wymaganiom środowiskowym. Wśród kontrargumentów PEP wymienia się m.in.: zbyt gwałtowne ramy czasowe odejścia od węgla, który zdaniem opozycji trzeba będzie uzupełniać importem gazu z Rosji, nierealność przyjętej szybkości wprowadzana energii atomowej oraz przede wszystkim ogromne koszty.

Kwestie finansowe powinny nieco rozjaśnić się w czerwcu, kiedy to KE powinna przedstawić mechanizm sprawiedliwej transformacji, który może zgromadzić do 100 mld EUR na lata 2021-2027, aby pomóc potrzebującym regionom. Szykuje się także symultaniczne nowelizowanie regulacji odnośnie do handlu uprawnieniami do emisji, wsparcia OZE, efektywności energetycznej.