Rosnący popyt na wodór.

British Petroleum przewiduje wdrożenie strategii partnerstwa celem budowania rynku wodoru. Według prognoz BP do 2050 roku wodór będzie zaspokajał 16% zapotrzebowania na energię, a jego zużycie w transporcie wzrośnie dwukrotnie.

Według wiceprezesa BP ds. rozwoju rynku wodoru Sally Prickett, wodór stanowi kluczowy element w strategii BP związanej z dekarbonizacją, będąc istotnym wektorem w przypadku szczególnie trudnych w kontekście konwersji paliw branż przemysłu i transportu. Według przewidywań firmy, w warunkach gospodarki zeroemisyjnej, wodór będzie zaspokajał 16% potrzeb energetycznych, zastępując tym samym udział gazu ziemnego w miksie energetycznym. Celem opracowania konkurencyjnych kosztowo procesów BP planuje inwestycje w rozwiązania z zakresu elektrolizy i reformowania gazu z wykorzystaniem ścieżek produkcyjnych bazujących na technologii CCS (Carbon Capture and Storage). W długofalowym działaniu przewidziano partnerską współpracę z podmiotami w sektorach, gdzie potencjał dekarbonizacji jest największy m.in. w przemyśle rafineryjnym, chemicznym, produkcji stali czy transporcie ciężkim. W ramach prowadzonych prac obecnie wykorzystywane są instalacje elektrolizerów w wybranych europejskich rafineriach, w tym m.in. duży projekt wewnętrzny wytwarzania niebieskiego wodoru w Teesside w Wielkiej Brytanii, będący częścią przemysłowego klastra dekarbonizacji, o przewidywanej mocy 500 MW w 2023.

W ramach działań ukierunkowanych na zaspokajanie potrzeb zewnętrznych przewiduje się, że w przyszłości BP osiągnie 10%-owy poziom dostaw czystego wodoru na kluczowe rynki europejskie. Koncepcja rozwoju projektów wodorowych wokół klastrów przemysłowych umożliwić ma osiągnięcie efektu skali i obniżkę kosztów, niemniej oprócz przyjętych modeli biznesowych kluczowe znaczenie będą miały mechanizmy wsparcia ze strony decydentów. Niezależnie od planów wprowadzania regulacji mechanizmów różnicowych czy też dyrektywy unijnej II ws. energii odnawialnej BP widzi możliwość rozwijania rentownych modeli biznesowych. W ocenie przedstawicieli BP celem ułatwienia rozwoju rynku wodoru należałoby wprowadzić regulacje w zakresie cen węgla wykorzystywanego do produkcji wodoru oraz uspójnić wszelkie kwestie regulacyjne w zakresie branży wodorowej.

Do roku 2027 British Petroleum planuje uruchomienie projektów wodorowych m.in. w Wielkiej Brytanii (Teesside, produkcja niebieskiego wodoru), Niemczech (Lingen, zielony wodór), Niderlandach (Rotterdam, zielony wodór), Hiszpanii (Castellon, zielony wodór). BP dostrzega również potencjał rynkowy w rozwijaniu handlu giełdowego i transportu wodoru i produktów pochodnych jak np. amoniak. Rola wodoru i jego pochodnych postrzegana jest jako medium będące środkiem w przekazywaniu czystej energii z miejsc, w których występują obfite zasoby potencjału do jego produkcji – wiatru, energii słonecznej, gazu ziemnego czy też instalacje CCUS(Carbon Capture Utilisation and Storage), do miejsc popytu i konsumpcji, takich jak Europa.

Podobną rolę upatruje się w produktach wodoropochodnych tak jak amoniak, które również mogą być wykorzystywane jako paliwo końcowe w sektorze energetyki czy transporcie morskim. Upowszechnienie takich technologii przewiduje się na koniec dekady, w miarę przystępowania do prac nad rozwiązaniami coraz większej liczby podmiotów. Według szacunków S&P Global Platts koszt produkcji wodoru ze źródeł odnawialnych metodą elektrolizy alkalicznej wyniósł w Europie w końcu listopada 2021 12,49 EUR/kg z uwzględnieniem nakładów inwestycyjnych, podczas gdy szacunki tego kosztu w przypadku lokalizacji na Bliskim Wschodzie (Katar) to zaledwie 2,63 USD/kg.Do roku 2030 BP przewiduje budowę 50 stacji tankowania wodoru dla transportu ciężkiego.